|

„Oda do wolności” zbiorowym manifestem młodości

Niedawna premiera widowiska taneczno – teatralnego, która odbyła się 29 listopada 2022r. w Centrum Kultury w Lublinie przeszła oczekiwania twórców i wykonawców tego wydarzenia odbijając się dalekim echem nie tylko w środowisku młodzieży lubelskiej ale też w kręgach starszego pokolenia, do których również ten artystyczny manifest był adresowany. Najlepszym tego dowodem była pękająca w szwach widownia, nie wszystkim bowiem udało się obejrzeć spektakl na siedząco, spora część widzów po prostu stała lub siedziała na schodach obok rzędów. Nikt jednak nie zrezygnował, wszyscy dotrwali mimo niewygody do końca przedstawienia.

fot. Piotr Jaruga

Widowisko powstało w wyjątkowo krótkim czasie i stało się częścią szerszego projektu kulturalnego pod nazwą „Przestrzenie sztuki” wspierane przez Ministerstwo Kultury, Centrum Kultury i Młodzieżowy Dom Kultury „Pod Akacją” w Lublinie, o czym już wspominaliśmy we wcześniejszych zapowiedziach.

Podczas realizacji spektaklu doszło do interesującego spotkania dwóch grup artystycznych tej samej placówki; zespołu tanecznego „Arabeska” i „Teatru Panopticum”. To niezwykłe spotkanie przyniosło wymierny efekt zarówno w wymiarze artystycznym jak i edukacyjno-wychowawczym. Połączyła nas wspólna idea i wspólna praca, które w rezultacie przyniosły nieocenione wartości nie tylko w podążaniu do celu ale przede wszystkim w byciu ze sobą razem. W widowisku wystąpiło łącznie 36 wykonawców, a to liczba niebagatelna zważywszy wielowarstwowość spektaklu i ograniczone warunki przestrzenne w jakich powstawało. Znakomita choreografia tancerzy „Arabeski” motywowała aktorów Teatru Panopticum do pracy nad ruchem scenicznym i odwrotnie tancerze uczyli się zachowań teatralnych bez konkurowania ze sobą.

Intensywny wysiłek obu zespołów przyniósł podkreślane często przez widzów: efekt artystyczny, klarowną dramaturgię i czytelne przesłanie przemawiające do wyobraźni młodej widowni i jakże aktualne. Dopełniającym i ważnym elementem spektaklu były wizualizacje i obrazy filmowe zrealizowane wcześniej w większości z zespołem „Arabeska” w plenerze i na scenie. Realne sceny filmowe przekształcające się w ruchome obrazy graficzne zsynchronizowane z tańcem wymagały umiejętnej pracy z kamerą i trudnego montażu. Za to pogłębiały znacznie wymowę i metaforykę spektaklu. Tej ciekawej sztuki dokonali aktorzy Teatru Panopticum Aleksandra Golan i Sebastian Jóźwik oraz służący cennym doświadczeniem Adrian Tarnowski z pracowni fotograficzno – filmowej Anny Borowskiej. Wyraziste, pełne lirycznej plastyki ale też zbiorowej ekspresji układy choreograficzne połączone z mocnymi scenami dramatycznymi, przekonująco wybrzmiewającymi tekstami i wokalem sprawiły, iż całość widowiska miała swój sceniczny rytm oraz narastającą emocjonalnie dramaturgię. Oczywiście nie sposób byłoby pominąć najważniejszych twórców tego dużego artystycznego wydarzenia: choreografów, charyzmatycznej Agnieszki Kępki i jej dawniejszej uczennicy Anny Kiełczykowskiej, Mieczysława Wojtasa doświadczonego reżysera oraz kompozytora Piotra Tesarowicza z klimatyczną muzyką.

Mamy nadzieję, że spektakl będzie jeszcze powtórzony. Szkoda byłoby włożonego wysiłku na jednorazowy pokaz. Spektakl powinni obejrzeć głównie młodzi widzowie bo oni są najlepszym barometrem odczuwania każdego niepokoju zagrażającego ich wolności.

Podobne wiadomości